De grootste Mankes-tentoonstelling ooit, verspreid over twee musea, kondigde Museum Arnhem aan. Dat moet ik gezien hebben, al zou Jan Mankes zelf zijn werk nooit zo promoten, dacht ik. Museum Belvédère in Oranjewoud en Museum Arnhem presenteerden gezamenlijk een tentoonstellingstweeluik rond het werk van Jan Mankes. Vanwege de grote belangstelling werd de dubbel expositie verlengd. Na mijn bezoek aan Museum Arnhem twijfelde ik eerst. Mankes’ kleine schilderijtjes van vogels en dieren zijn fraai, maar maken ze de reis naar het ‘verre’ Oranjewoud de moeite waard? Wat een geluk dat ik het toch heb gedaan! De fraaie landschappen – daar te zien – zijn meer dan indrukwekkend.
admin
Deken
Zonder dekbed over me heen kan ik de slaap niet vatten.
Voor zomerhitte mag het van mij niet opzij
en blijf ik liever woelen in het zweet des aanschijns.
De deken is de trouwe levensmaat voor de nacht.
Als jicht de voeten kwelt, houd ik vast aan die obsessie,
maar verwens het doek dat mijn roodheid streelt.
Zelfs mijn lief rookte haar sigaret, toegedekt
onder het erfgoed van mijn jeugd.
Hollandse dracht door Jimmy Nelson
Meer dan veertig jaar reist de Britse fotograaf Jimmy Nelson de wereld rond op zoek naar inheemse volken en tradities. Al op zeventienjarig leeftijd trekt hij met zijn camera te voet door Tibet. Als bij thuiskomst zijn foto’s gepubliceerd worden in de National Geographic is hij verrast door alle publiciteit. De fotojournalist bezoekt diverse oorspronkelijke culturen over geheel de wereld. Zijn fotoboeken Before They Pass Away (2013) en Homage to Humanity (2018) zijn beroemd. Met zijn camera wil hij bijna vergeten culturen en gemeenschappen een gezicht geven.
Letizia Battaglia, fotograaf van de wanhopige hoop
Letizia Battaglia maakte deze foto van Rosaria Schifani. Zij was de weduwe van agent Vito Schifani, die samen met een rechter vermoord werd door de maffia. Rosaria werd bekend vanwege haar aangrijpende toespraak tijdens de begrafenis van haar man in een overvolle kathedraal. In zwart-wit met haar ogen dicht, gedeeltelijk bedekt door een schaduw. Bizar dat van dit portret een boekenlegger is gemaakt die nu in mijn fotoboek van Battaglia ligt.
Julian of Norwich
Half februari zag ik in de British Library (London) de expositie Medieval Women In Their Own Words. Het was een mooie kans om originele teksten van mystieke middeleeuwse vrouwen in te zien, waaronder werken van Hildegard von Bingen, zuster Bertken, Brigitte van Zweden en Christine de Pizan. Deze ‘echte’ teksten riepen diepe eerbied bij mij op. Zeker ook waar het de manuscripten van Julian of Norwich (1342-1416) betrof.
Paul Delvaux schildert als een dichter
Bij een bezoek aan Train World, het Belgische treinmuseum, viel mijn oog op schilderijen van Paul Delvaux. Zijn fascinatie voor treinen en stations was mij niet bekend. Het is te zien aan de stations en locomotieven die hij zo gedetailleerd schildert. En daarmee creëert hij een eigen poëtische sfeer. Daar wilde ik meer van weten. Zijn passie voor de wereld van het spoor deel ik met hem. Zijn werken (en leven) werden het begin van een indringende ontdekkingsreis: een retourtje naar zijn schilderijen en weer terug naar mijn eigen leven. Hoe kunst de kijker helpt zichzelf te leren kennen.
Moya De Feyter: de handen in de muren
wat een geluk die bloemen die niet hoeven
te spreken om iets gezegd te krijgen
het geeft niet, geeft het niet
dat onze zinnen erbij gaan liggen